Pogodnych Świąt Bożego Narodzenia życzę Prokuratorowi Grzegorzowi Chojnackiemu, Prokurator Annie Surowiak, SSR Annie Migoń-Karwowskiej, SSN Michałowi Laskowskiemu, SSO Kazimierzowi Chłopeckiemu, SSR Anecie Andel, SSO Pawłowi Pratkowieckiemu.
Skarga na naruszenie prawa do rzetelnego procesu sądowego (Art. 6 EKPCz)
Prywatny folwark
Jestem „recydywistą”. Pan Paweł Pratkowiecki z Legnicyskazał nielegalnie w dniu 17 grudnia 2020 r. w procesie, który dotyczył zupełnie innego podmiotu (II K 38/20), ofiarę dwunastoletniej obstrukcji orazsprawcy nadużyć procesowych. Żeby nikt tego nie słyszał i nie rejestrował (chyba, że po kryjomu), to wezwał policję, złamał art. 361 k.p.k., posłużył się policją na gębę, na rozkaz, bez formalizacji i wyrzucił dwieosoby zgłoszone ze swojego prywatnego folwarku. Siedział bezpiecznie za szybą. Sąd nie jest prywatną własnością, jest obiektem publicznym, a sędzia funkcjonariuszem publicznym, jego rolę i zadania oraz zasady współżycia społecznego określają normy prawne. Posiedzenie było jawne, a na rozprawie sądowej obecność jest dopuszczalna nawet bez wniosku. Sąd nie ustosunkował się dostanowiska oskarżonego, nie odpowiedział na wnioski procesowe i nie wyjaśnił podmiotowychwątpliwości. Dyktatorski sędzia nie dał oskarżonemu w ogóle prawa głosu... Pan Paweł Pratkowiecki krzyczał podczas pełnienia obowiązków służbowych i był bardzo agresywny. Odfajkował sprawę w blitzkriegu. Nawet komuniści mieli więcej przyzwoitości.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Bezsporne jest, że przepis art. 37 k.p.k. ma charakter wyjątkowy. Przewiduje bowiem odstępstwo od ustawowych reguł określenia właściwości miejscowej sądu. Stąd też jego zastosowanie może nastąpić tylko wtedy, gdy zaistniałe w sprawie okoliczności jednoznacznie świadczą o tym, że jej pozostawienie do rozpoznania sądowi miejscowo właściwemu byłoby sprzeczne z dobrem wymiaru sprawiedliwości. Treść wskazanej w ustawie klauzuli w orzecznictwie Sądu Najwyższego sprowadza się m.in. do takich sytuacji, które niosą za sobą realne zagrożenie dla rzetelności i sprawności procesu. Rozważając sprawność procesu trzeba mieć na uwadze także i takie okoliczności, w których skuteczne i sprawne przeprowadzenie procesu wydaje się być niewykonalne bez przełamania zasady wynikającej z art. 31 § 1 k.p.k., a więc zasady właściwości miejscowej sądu.
Taka właśnie sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Zdaniem Sądu Najwyższego w niniejszej sprawie dobro wymiaru sprawiedliwości uzasadnia przekazanie sprawy do innego sądu rejonowego. Wynika to ze szczególnych okoliczności niniejszej sprawy, mianowicie tego, że zarzucany Grzegorzowi Niedźwieckiemu czyn popełniony był na szkodę SSO Wojciecha Damaszko, ówczesnego Prezesa Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. Nie budzi wątpliwości, że rozważając możliwość przekazania w trybie art. 37 k.p.k., Sąd Najwyższy powinien mieć na uwadze te konkretne okoliczności sprawy. W przedstawionych realiach sprawy w odbiorze społecznym mogłoby zaś powstać przekonanie (zapewne nieuzasadnione), że sprawa Grzegorza Niedźwieckiego może nie zostać rozstrzygnięta w sposób obiektywny. Tymczasem w orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się zasadnie, że dobrem wymiaru sprawiedliwości, stanowiącym przesłankę skorzystania z instytucji określonej w art. 37 k.p.k. jest
również, a może nawet przede wszystkim, potrzeba uniknięcia jakichkolwiek sugestii, że proces w danej sprawie mógłby być prowadzony w sposób nieobiektywny (por. postanowienie SN z dnia 2 lipca 2003 r., sygn. akt III KO 20/03, LEX nr 78821). Przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu nie jest zatem wyrazem braku zaufania przez Sąd Najwyższy do bezstronności sędziów Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, ale ma na celu wykluczenie mogących powstać w opinii publicznej nieuzasadnionych wątpliwości w tej materii.
Zawiadomienie
o poświadczeniu nieprawdy, naruszeniu dobra wymiaru sprawiedliwości, nadużyciu zaufania Sądu Najwyższego, rozpatrzeniu przewodów sądowych w sposób nieobiektywny na posiedzeniuIV Kz 442/20i rozprawieIV Ka 436/20
Prezes Sądu Okręgowego w Legnicy Paweł Pratkowiecki w protokołach posiedzenia i rozprawy poświadczył nieprawdę:
· Sędzia sprawozdawca nie złożył sprawozdania w oparciu o akta sprawy.
· Przewodniczący nie zadał kilkukrotnych pytań czy oskarżony popiera swoje Zażalenie.
· Osoby uczestniczące w rozprawie nie zostały poinformowane, że ze względów technicznych utrwalenie przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego obraz i dźwięk nie jest możliwe.
· Sędzia sprawozdawcy SSO Paweł Pratkowiecki nie złożył ustnego sprawozdania stosownie do art. 453 § 1 k.p.k.
· Przewodniczący nie zadał zapytania – strony nie oświadczyły, że nie żądają uzupełnienia postępowania dowodowego.
· Przewodniczący ogłosił, że przewód sądowy jest zamknięty i nie udzielił głosu stronom zgodnie z art. 453 § 3 k.p.k.
Sadyści, nie uznający zasad działania organów państwa, praworządności, obowiązku przestrzegania prawa, godności człowieka, zakazu stosowania tortur, Polskiej Karty Praw Ofiary, roli i zadań sędziów, faktów, przepisów i sumienia, warunków odpowiedzialności karnej. Orzekający na zasadzie dajcie mi człowieka a paragraf się znajdzie, represjonują Grzegorza Niedźwieckiego kapturowo ze szczególnym okrucieństwem, mimo braku faktycznych podstaw oskarżenia:
PR 3 Ds. 359/17 – Prokurator Grzegorz Chojnacki – przekroczenie uprawnień, poplecznictwo
PR 3 Ds. 359/17 – Prokurator Anna Surowiak – przekroczenie uprawnień, znęcanie się i fałszywe oskarżenie
II K 1423/18 – SSR Maria Migoń-Karwowska – przekroczenie uprawnień, poplecznictwo
V KO 85/18 – SSN Michał Laskowski – przekroczenie uprawnień i niedopełnienie obowiązków
II K 38/19 – SSO Kazimierz Chłopecki – przekroczenie uprawnień, bezpodstawne skazanie (art. 501 pkt 2 k.p.k.)
II K 38/20 – SSR Aneta Andel – przekroczenie uprawnień, niedopełnienie obowiązków, naruszenie Polskiej Karty Praw ofiary
IV Ka 436/20 – SSO Paweł Pratkowiecki – przekroczenie uprawnień, niedopełnienie obowiązków, obraza przepisów prawa procesowego, nielegalne skazanie
2020-12-19
Grzegorz Niedźwiecki „Nil” -4933 dnico stanowi 13 lat, 6 miesięcy i 1 dzień represjonowany
- - -
Zawiadomienie
o nieważności wyroku Sądu Rejonowego w LegnicyII K 38/20 i wyroku Sądu Okręgowego w LegnicyIV Ka 436/20
Prokurator i Sąd poświadczyli nieprawdę, przekroczyli uprawnienia i niedopełnili obowiązku (nadużyli uprawnień). Wyrok w sprawie II K 38/19 nie zapadł. Nie da się uprawomocnić czegoś, czego nie ma.
Wyrok w sprawieII K 38/20i postępowanie w sprawieII K 38/19 są nieważne z mocy prawa, wykluczają się.
Wyrok w sprawieII K 38/20dotyczy zupełnie innego podmiotu, a nie mojej osoby w postępowaniuII K 38/19 (nie naprawiono nawet błędu pisarskiego). Sąd zaniechał wyjaśnienia wątpliwości. To są dwa różne repertoria.
Niezależnie od powyższego, postępowanie karne, sygn. aktII K 38/19 należało umorzyć na podstawieart. 17 § 1 pkt 9 k.p.k., ze względu na negatywne przesłanki procesowe (brak skargi uprawnionego oskarżyciela).
Prokurator i Sąd nie są stroną pokrzywdzoną i nie mogli działać jako oskarżyciel publiczny na rzecz osoby prywatnej.
V KK 85/17, Brak skargi uprawnionego oskarżyciela w ... - Lex
· Pokrzywdzony SSO Wojciech Damaszko nie wniósł prywatnego aktu oskarżenia.
· Prokurator nie wstąpił do postępowania wszczętego o czyn ścigany z oskarżenia prywatnego.
Prokurator może wszcząć postępowanie w sprawie o czyn ścigany z oskarżenia prywatnego, ale nie z oskarżenia sędziego i nie na rozprawie, która toczy się o inne przestępstwo.Początkowym etapem postępowania karnego jest postępowanie przygotowawcze, które wszczyna się w razie uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa. Tego etapu postępowania karnego zabrakło. Prokurator mógłby wstąpić do postępowania, gdyby toczyło się ze skargi pokrzywdzonego (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.).Zasadą jest, iż w sprawach ściganych z oskarżenia prywatnego nie działa prokurator jako oskarżyciel publiczny, lecz wyłącznie pokrzywdzony wchodząc w rolę oskarżyciela prywatnego (zob.Wniesienie prywatnego aktu oskarżenia).Sędzia Aneta Andel zadała pytanie niewłaściwej stronie czy wyraża zgodę na zmianę kwalifikacji prawnej czynu, pytając o to prokuratora, a nie pokrzywdzonego, który notabene nigdy osobiście, ani jego pełnomocnik, nie pojawił się na rozprawie w wyznaczonym Sądzie.
Pokrzywdzony SSO Wojciech Damaszko nie zawiadomił prokuratury o przestępstwie znieważenia osoby i nie złożył wniosku o ściganie Grzegorza Niedźwieckiegoo czyn ścigany z oskarżenia prywatnego.
Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze nie wydała postanowienia o wszczęciu postępowania na wniosek pokrzywdzonego o czyn zart. 216 § 1 k.k., uzasadniając to słusznym interesem społecznym.
Oskarżyciel prywatny odstąpił od oskarżenia
Art. 491. Niestawiennictwo strony na posiedzenie pojednawcze
Dz.U.2020.0.30 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
§ 1. Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na posiedzenie pojednawcze bez usprawiedliwienia uważa się za odstąpienie od oskarżenia; w takim wypadku prowadzący posiedzenie postępowanie umarza.
§ 2. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego prowadzący posiedzenie pojednawcze kieruje sprawę na rozprawę główną, a w miarę możności wyznacza od razu jej termin.
Art. 496. Odstąpienie oskarżyciela od oskarżenia
Dz.U.2020.0.30 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
§ 1. Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego umarza się za zgodą oskarżonego, jeżeli oskarżyciel prywatny odstąpi od oskarżenia przed prawomocnym zakończeniem postępowania.
§ 2. Zgoda oskarżonego nie jest wymagana, jeżeli oskarżyciel prywatny odstąpi od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej.
§ 3. Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie głównej bez usprawiedliwienia uważa się za odstąpienie od oskarżenia.
2020-12-19
Grzegorz Niedźwiecki
Grzegorz Niedźwiecki "Nil"
Grzegorz Niedźwiecki Pierwszy Prezes Najwyższego Trybunału Narodowego